Vizitante familion en Florido iun Kristnaskon, mia edzo kaj mi ŝoforis preter senfinaj arbetaroj de oranĝarboj ŝarĝitaj per hele oranĝaj fruktoj, kaj mi havis impulson halti kaj elekti unu. Eble mi nur povas akiri oranĝon kuŝantan sur la tero apud arbo, mi pensis, kvankam mi sciis, ke tio estus ŝtelado.
Sekvetage ni denove ŝoforis preter la oranĝarboj, kaj mi havis eĉ pli grandan deziron haltigi la aŭton kaj elekti oranĝon. Mi surprizis min. El kie venis ĉi tiu impulso? Jen mi finfine komprenis, kion Eva travivas en la ĝardeno Edena dum la serpento tentas ŝin manĝi fruktojn el la arbo de sciado pri bono kaj malbono (Genezo 3). La diferenco — neniu trompis min, por ke mi manĝu oranĝon, kaj mi sciis, ke tio malĝustas. Mi jam sciis, kian guston havas oranĝoj. Eva havis en si ian impulson, kiu ne povis ellasi ŝin, kaj mi nun komprenas la konflikton en kiu ŝi tiel facile implikiĝis. Ni ĉiuj traktas tenton. Estas peko, nur se ni agas laŭe tiel, kiel Eva faris. Ni ĉiuj povas uzi ŝin kiel nian “ne” ekzemplon kaj kompreni la militon, kiu okazas en ni.
Unu maniero malhelpi pekon en niaj vivoj estas preĝi. Preĝu, ke vi rekonu tenton kiel ebla peko kaj fuĝu for de ĝi. “Estu sobraj, vigladu; via kontraŭulo, la diablo, kiel leono blekeganta, ĉirkaŭiras, serĉante, kiun li povos forgluti” (1 Petro 5:8). Kiam Jesuo preĝis en la loko nomata Getsemane, Li petegis Siajn disĉiplojn “Viglu kaj preĝu, por ke vi ne eniru en tenton: la spirito ja estas fervora, sed la karno estas malforta” (Mateo 26:41).
Venontfoje vi manĝos pecon da frukto, lasu, ke tio memorigu vin pri Eva, kaj preĝu, ke Dio donu al vi la forton por rezisti tenton.
Anna Dabill
Adaptita el ŝia blogo:
dabillaroundthetable.com
* * * * * * * * * *
Visiting family in Florida one Christmas, my husband and I drove past endless groves of orange trees laden with bright orange fruit, and I had this urge to stop and pick one. Maybe I can just get an orange lying on the ground by a tree, I thought, though I knew it would be stealing.
The next day we drove by the orange trees again and I had an even greater desire to stop the car and pick an orange. I surprised myself. Where did this urge come from? That’s when I finally realized what Eve was going through in the Garden of Eden, when the serpent tempted her to eat fruit from the tree of the knowledge of good and evil (Genesis 3). The difference–no one was tricking me to eat an orange, and I knew it was wrong. I already knew what oranges taste like. Something inside Eve would not let go, and I now understand the conflict in which she had so easily become entangled. We all deal with temptation. It’s sin only if we act on it as Eve did. We can all use her as our “not to” example and understand the war that wages within us.
One way to prevent sin in our lives is to pray. Pray that you will recognize temptation as a potential sin and flee from it. “Be sober, be vigilant; because your adversary the devil, as a roaring lion, walketh about, seeking whom he may devour” (1 Peter 5:8). When Jesus prayed in the Garden of Gethsemane, He pleaded with His disciples to “Watch and pray, that ye enter not into temptation: the spirit indeed is willing, but the flesh is weak” (Matthew 26:41).
Next time you eat a piece of fruit, let it remind you of Eve and pray that God will give you strength to resist temptation.
Anna Dabill
Adapted from her blog:
dabillaroundthetable.com
LA BLOGO DE PAŬLA 